0275 moje dziecko nie lubi spać:/

Zawsze mi się wydawało, że noworodek je, śpi i sra:) Gdy odwiedzałam koleżanki, które miały malutkie dzieci bardzo często słyszałam, że gdyby nie zapach kupy i widok dziecka leżącego w łóżeczku nie wiedziały, że je mają i często zaglądają nawet czy maluch żyje, bo tylko śpi i śpi.

Takie dziecko jest marzeniem. Moja córa jest totalnym przeciwieństwem tego stanu. Otóż o ile dużo je i dużo zużywa pampersów:) to o spaniu nie ma mowy. Jej drzemki w ciągu dnia nie trwają dłużej niż 5 minut mimo przytulania i kołysania, w nocy natomiast śpi 30-40 minut, po czym trzeba ją kołysać 2 godziny, by przysnęła na kolejne 30 minut.

Już będąc w ciąży wiedziałam, że chcę ją karmić piersią. Na cycku była tydzień:/ potem okazało się, że nie dojada i musieliśmy dokarmiać ją mlekiem modyfikowanym. Teraz ma prawie 4 miesiące i jest już tylko na butelce. Niestety mimo, iż miałam pokarm nie mogłam jej już karmić. Kilkugodzinny poród na lewym boku, ciążowe kilogramy i wcześniejsza przeszłość ortopedyczna sprawiły, że moje biodro wymagało ingerencji farmakologi i lekarza, a co za tym idzie dostałam zakaz karmienia ze względu na substancje które były w moim organizmie. Niestety.

Nie zmienia to faktu, że Natka od samego początku, bo już w szpitalu miała problemy ze snem. Nawet po jedzeniu spała tyle co nic. Przysypiała, ale odłożenie jej do wózeczka czy później do łóżeczka sprawiało, że się budziła. Bardzo wrażliwa jest na zmianę pozycji, stąd też "usypiam" ją w beciku po dziś dzień, bo nie czuje tak mocno jak latają jej nogi i ręce przy kołysaniu.

Położna powiedziała mi, że gdy dziecko jest na sztucznym mleku śpi dłużej, bo jest on bardziej syty niż mleko matki, stąd też drzemki powinny trwać dłużej. Z doświadczenia wiem, że nie miało to żadnego wpływu na długość jej snu. Czy na piersi czy na butelce nie spała tak samo. Konsultowałam się w tej sprawie z lekarzem, czy to normalne, że tak małe dziecko śpi 2-3 godziny na dobę i nawet nie padnie ze zmęczenia. Usłyszałam, że zdarzają się takie dzieci i choć wydaje się to dziwne, tak może być i nie jest to objawem choroby.

Gdyby miała kolki byłabym w stanie to zrozumieć. Zdarzały jej się bóle brzuszka, ale niezbyt często. Pomyślałam sobie- każde dziecko śpi na spacerze. Wózek zatem i w drogę do parku. Co się okazało? Moje dziecko nie znosi wózka i spacerów:) Średnia długość wyprawy to 20 minut zakończona dziką histerią. Nie pomaga bujanie, jazda po wertepach, w cichym parku i przy głośnej ulicy.

Gdy widzę matki z wózkami, które spacerują godzinami, po drodze robią spokojnie zakupy trafia mnie szlak, że z moją tak się nie da. Liczyłam też, że dziecko choć kilka minut poleży w bujaku, przytuli się do maskotki, albo chociaż zainteresuje swój wzrok grzechotką, a tu nic. Zwykłe wyjście do toalety kończy się płaczem i uspokajaniem przez 20 minut.



Wasze dzieci też tak mają?? Wymagają takiej uwagi? Czy też ładnie śpią?

ps. tego posta piszę 2 dni:)