0185 5 x nie mam

Dziś wpis nietypowy. Mianowicie czego żyjąc na tym świecie ponad 26 lat nie mam?

Jesteście ciekawi? I tak na prawdę o co mi chodzi?

1. NIE MAM prawa jazdy

No niestety, na razie nie. Jakieś 3 lata temu robiłam, zdawałam egzamin praktyczny 8 czy 9 razy. Niestety. Stres wygrywał ze mną walkę. Wyjeżdżając na miasto trzęsłam się jak galareta, a noga na sprzęgle mi tańczyła. Popełniałam głupie błędy, nie mogłam się zupełnie skupić, bo jak wszyscy mi mówili za bardzo chciałam. Raz poszłam nie mówić nikomu, tak zwyczajnie na spontanie. Było prawie ok, ale oblano mnie za najechanie (nie przekroczenie) na linię. Ktoś powie głupota, bo przecież w codziennej jeździe za to mandatów się nie dostaje, a jednak na egzaminach oblewają. Minęło 3 lata. Gdzieś w głowie wiem, że w końcu muszę. Boję się tych nowych testów i warkotów egzaminatorów z wrocławskiego WORD-u. Jednak samochód to niezależność bez dwóch zdań. A poza tym mam strasznego lenia i zwyczajnie mi się nie chce.

2. NIE MAM dzieci

Jeszcze nie, ale bardzo chcę. Planuję. Dzieci to największy skarb dla kobiety. Mój partner chce mieć dużą rodzinę, ja skończyłabym maksymalnie na 3. Zobaczymy. Jedno wiem, nie należę do kobiet, które z wygody i obawy przed deformacją ciała unikają macierzyństwa. Tkwię w przekonaniu, że mój czas nadszedł, stąd też nasz częste rozmowy i starania. Co z tego wyjdzie zobaczymy. Na razie wiem jedno, że na widok dzieci znajomych rozczulam się, ryczę i marzę by takiego szkraba mieć na wyłączność, choć wszyscy mi powtarzają, że tak słodko to jest przez chwilę, a dzieci potrafią dać w kość. Mimo to jestem gotowa na bycie matką.

3. NIE MAM zdolności językowych

W szkole angielski czy niemiecki szedł mi raczej średnio. Mam dobrą pamięć, ale języki nie szły mi rewelacyjnie. Występuje u mnie jeszcze coś takiego co mogę nazwać blokadą. Czasami gdy jestem w towarzystwie kogoś, kto mówi  po angielsku albo ktoś zaczepi mnie na ulicy wiem jak coś powiedzieć, ale nie mogę. Zwyczajnie jakby mi ucięli język. Zaczynam się jąkać i peszyć. Nie jest to miłe. Wydaje mi się, że dużo lepiej rozumiem niż sama jestem w stanie powiedzieć, ale podobno tak ma wiele osób. Na całe moje szczęście mój facet biegle porozumiewa się w języku angielskim i w razie czego mam w nim ogromne wsparcie, gorzej gdy jestem sama. Kiedyś marzyłam by nauczyć się hiszpańskiego, ale po miesiącu odpuściłam. Taka już jestem.

4. NIE MAM parcia na drogie kosmetyki i inne przedmioty

W necie i na blogach co raz pojawiają się drogie kosmetyki i gadżety. Szczerze mówiąc nigdy specjalnie nie ciągnęło mnie do paletek Zoeva, ich pędzli czy chociażby produktów the Balm. Uważam, że i owszem profesjonalnej makijażystce są one potrzebne do pracy, ale mnie zupełnie zbędne. Maluję się codziennie, kosmetyków do pielęgnacji również używam co dzień, ale czy mam paletę Lovely czy Naked nie ma to dla mnie znaczenia. Wiem jakość, ale uwierzcie mi, że wystarczy mi to co mam i to aż nad to.Nie chcę absolutnie krytykować dziewczyn, które inwestują w drogie kosmetyki, a jedynie podkreślić, że nie jestem nastawiona na to, że muszę je mieć choćbym miała tydzień głodować.

5. NIE MAM w szafie ani jednej pary spodni- nie licząc getrów

Nałogowo kupuję sukienki i spódnice. Nie lubię i nie noszę spodni. Kiedyś było zupełnie inaczej, ale któregoś dnia coś mi się odwidziało i tak mam do dziś. Uważam, że kobieta wygląda dużo lepiej w sukience niż w spodniach, bardziej zmysłowo i kobieco. W szafie posiadam tylko getry, które zakładam gdy kiecka jest ciut za krótka. Powiem wam szczerze, że chyba nie umiałabym już ubrać jeansów, czułabym się w nich źle. Skarbnicą są dla mnie lumpki, a w nich mnóstwo ładnych kreacji na co dzień, do pracy. Któraś z was też ma taką manię sukienkowo-spódniczkową?


Buziaki

Pamiętajcie o konkursie ----> pasek boczny bloga