0169 Co podać? Niemowlaka poproszę:)

Dzisiejszy post będzie dość poważny i brutalny. A to za sprawą ostatnich lokalnych, szokujących informacji jakie obijają się o blokowiska i asfalt w moim mieście. Żyje tym całe miasteczko, nic dziwnego, bo sprawa jest bardzo poruszająca i kontrowersyjna. No jak tu nie bulwersować się gdy w grę wchodzi małe dziecko.

Otóż całkiem niedawno na światło dzienne wyszła przerażająca sytuacja. Mianowicie pewna pani postanowiła sprzedać drugiej pani nie co innego jak swoje niedawno narodzone dziecko. Sprzedająca jest kobietą raczej z marginesu (bieda, życie z zasiłków, alkohol), kupująca to kobieta na poziomie. Obu przyświecał jakiś motyw, gdy zdecydowały się na przeprowadzenie tej transakcji. Jaki?

Jak wieść niesie, biedna kobieta była w desperacji, wręcz przyparta do muru z biedy i chciała zarobić. Wolała dać inne, lepsze życie swojemu maleństwu z nową mamą niż chować je w nędzy. Tak przynajmniej deklarowała. Kobieta bogata natomiast nie mogła mieć własnych dzieci, a bardzo tego chciała. Adopcja to proces długoletni, więc zdecydowała się na zakup. 

Panie umówiły się na transakcję, przekazanie dziecka i stosownych dokumentów. Ostatecznie do niej nie doszło, gdyż znajoma biednej pani doniosła policji o tych planach i zatrzymano je na gorącym uczynku. 

Czyż ta historia nie jest dla was przerażająca?

Gdy tylko ją usłyszałam pomyślałam sobie- Co do cholery te głupie baby mają we łbie?- można iść i kupić sobie chleb czy nowe buty, ale dziecko? Czyż to nie jest zwyrodnialstwo ze strony i matki, która w tak okrutny sposób się go pozbywa, mało tego jeszcze na tym zarabia, i za strony tej drugiej, powiedzieć by można wykształconej i mądrej, która bądź co bądź w desperacji, ale jednak na trzeźwo dopuszcza się takiego czynu? 

Zadawałam sobie pytanie- A co by było, gdyby po roku, dwóch, dziecko nie spełniłoby oczekiwań? Byłoby brzydkie, głupie, agresywne, nie wiem zwyczajnie odstawało od idealnego wzorca bogatej pani? Poszłoby do kosza? Do bidula? A może byłaby transakcja zwrotna? Co w sytuacji gdy biedna pani po roku odbiłaby się od dna i zachciałaby się rozgrzeszyć, przywracając dziecko na łono prawdziwej matki? Transakcja zwrotna?

Zagotowało się we mnie. Chwała za to, że jedna mądra zawiadomiła władzę. Strach by myśleć co stałoby się z tym dzieckiem. A jeśli bogata pani nie była tym za kogo się podaje, a jedynie wyławiaczką dzieci na sprzedaż za granicę, do burdeli? Rany boskie. 

Potwierdza mi to niestety tezę specjalistów w dziecinie związanej z macierzyństwem, że nie każda kobieta do tego dorosła. Obie głupie, obie nieodpowiedzialne i tak na prawdę nie myślące o dziecku a jedynie o sobie. Jedna o kasie, druga o zachciance własnej. Wiem, może teraz obrażam kobiety, które nie mogą być matkami i jak śmiem tak mówić, bo przecież nie wiem co one czują i czym się kierują. Z góry przepraszam, ale piszę to co czuję w środku. Nie chcę obrażać tych pań, które nie mogą mieć dzieci. Chcę potępić te, które nie mogą i traktują dziecko jak rzecz, którą można wylicytować jak na allegro! No nie jest rzecz! To żywy człowiek.

Dla mnie obie nie powinny trafić do więzienia, bo niby dlaczego mają żyć w całkiem niezłych warunkach za moje podatki. Powinny trafić do jakiegoś hospicjum dziecięcego, by na własne oczy ciężko pracując jako wolontariuszki przekonać się kim jest dziecko, które chciały przehandlować. Może taka lekcja by je czegoś nauczyła. 

Zastanawia mnie jeszcze jedno. Gdyby bogata pani ostatecznie kupiła dziecko biednej pani- co z dokumentami? Przecież w akcie urodzenia widniała matka biologiczna, a ona w razie czego jakby się tłumaczyła w szkole, u lekarza? Tego zupełnie nie ogarniam, ale może jakoś da się to zrobić. 

Ciekawa jestem czy na taką sytuację bylibyście tak samo oburzenie, a może uważacie, że to coś zupełnie normalnego?

Czekam na wasze opinie.